چهارارمغان گنجینه ای...

.....

.....

بله.موافقم.ایشان یکی از آن پلاسوخته های ؛عجیج مجیدی شده ی "تومان" پوش ببوده اند.بله. بله. همان هایی که ماچ اثرنمی کند ؛گااااز،گازی، بایند شوند!!(؛)

بله گفتن دیبیم ؛در گرامر گیلکی"تومان " جز تن پوش  یا شلوار یا همان پیژامه فرانسیه ای ازنوعه  راحتیه ی  درون منزل ببوده...البته کودکان هرکجا دلشان خواست می توانند از "تومان" استفاده نماییند...خصوصا کودکانی که چهاردست و پا حرکت میکنند...که برای جلوگیری از زخم وزیلی ودرد ناک نشدن   زانوی عجیج مجیدی شان....ز اثابت بافرش و پالاز موکت و سرامیک و..."تومان" محافظ مهربانی برایشان ببوده است...(آیکن بالگازی )

البته اجی مان ازجامه دوزان قدیمی نخ سوزنی ببوده اند...که فرمودن تومان برای چونان کوتاکانی می دوختن بیست!! 

......

......

اون تومانی که آقای وحدتی در ترانه "رعنا" خوانش نمودن با "تومان" توی تصویر فرق داره. یعنی وقتی می خونن ؛رعنا تی تومان گله کشه....یعنی  لبه ی اون دامن بلندو بزرگت(ازاین جهت بزرگ که پارچه اش دور ور دوازده متر هست) داره خاکی و گلالوده میشه..!اون موقع ها آسفالت وسنگ فرش... نبود که؛همش گلآلود بودهی وارش می باریدآبچاله ها پرآب بودن....اصن خشک سالی نبودکه ...چرا!؟واسه اینکه کوه ها رو نشکافته بودن...ازجاده قدیم استفاده می نمودن..جاده ها و..مسیر آمد و شد رعنا و مابقی ... پر از آب چاله هایه  گلی مالی ببوده بود...که کیف داشت جف پا بپری تو آب چالهه  ؛اوه اوه..گویا اینکه مامان جان مون دارن تشریف میارن()

....

....گویا چونان معبری ؛رعنا رفت آمد می نمود...( شرق گیلان-اطاق ور-عکاس آقای امید )